Wykład będzie kompilacją dwóch tematów:

Przygotuj się na sukces - 12 cech i przyzwyczajeń, które Cię do niego doprowadzą.

Kim jesteś? Czy dyrygenci naprawdę wiedzą, jak są postrzegani przez publiczność, wykonawców?

Skąd się tam wziął? Kiedy? Jakie szanse i zagrożenia przyniósł? A co najważniejsze – jak sobie z nimi poradzić będąc dyrygentem?

"Warsaw Wind Ensemble Conducting Competition 2019" był pierwszą edycją międzynarodowego konkursu dla dyrygentów orkiestr dętych, który będzie odbywać się co dwa lata w Warszawie. Jest to drugi tego typu konkurs w Europie. Jego realizacja wiąże się z coraz większą liczbą absolwentów specjalności "dyrygentura orkiestr dętych" akademii muzycznych w całej Europie i na świecie. Konkurs miał charakter otwarty – zaadresowany był wszystkich dyrygentów orkiestr dętych bez ograniczeń wiekowych. W konkursie wzięło udział 21 dyrygentów orkiestr dętych z 12 krajów.

Wykład do potwierdzenia - Organzacja ruchu orkiestr dę†ych w Tajlandii, Muzyka Tajska na orkiestry dęte.

1. Wprowadzenie do tematu.
2. Czym jest partytura. Jakie są dostępne partytury
• Partytury orkiestrowe
• Wyciągi fortepianowe
• Głosy dyrekcyjne
3. Czytanie partytur
• Omówienie zagadnienia czytania partytur. Zwrócenie uwagi jak to robić poprawnie i na co zwracać szczególną uwagę.
4. Ocena aranżacji po zawartości partytury
• Pokazanie błędów aranżacyjnych
• Pokazanie rodzajów aranżacji
• Przykładowe interpretacje na podstawie partytury
5. Wnioski

Podstawowe elementy dzieła muzycznego, rytm, melodyka. Skupienie się na rytmie jako podstawie formotwórczej w muzyce. Dlaczego rytm sprawia tyle problemów w grze na instrumencie. Historia rytmu, psycho-fizycze podejście do rytmiki. Praktyczne rozwiązania i ćwiczenia, rozwój koordynacji poprzez rytm. Melodyka znajomość nut i praktyczne podejście i sposoby nauki nut w powiązaniu z instrumentem. Łączenie elementów teoretycznych z praktycznymi w ujęciu procesów myśliwych jakie zachodzą podczas gry na instrumencie.

Rozwiązania systemowo-edukacyjne dla dyrygentów prowadzących orkiestry, lub tworzących orkiestry.

Zasady, regulamin, stopnie edukacyjne, repertuar na każdym stopniu, ścieżka kariery w orkiestrze stopień instruktorski.

Istotnym zagadnieniem dotyczącym przyjęcia do orkiestry jest przygotowanie muzyczne członków, z którym to występują poważne trudności wynikające ze szkolnej edukacji dzieci w rozwój muzyczny. W artykule zostało poruszone szereg zagadnień związanych ze współczesnym systemem wychowania muzycznego, które miały stanowić przygotowanie muzyczne dzieci w szkole. Niestety w praktyce okazało się, że prezentowane systemy między innymi: Emila Jaques-Dalcroze'a, Carla Orffa i Zoltana Kodaly'a oraz Jamesa Mursella i Schinichi Suzuki nie mają zastosowania we współczesnej szkole. Przeprowadzone reformy w szkolnictwie doprowadziły do tego, że edukacja artystyczna ucierpiała na tym najbardziej. Zaniechano realizacji przedstawionych systemów ze względu na zminimalizowany czas poświęcony przedmiotom artystycznym, poprzez co edukacja artystyczna została zepchnięta przez szkolnictwo powszechne na drugi plan. Kolejnym problemem, który jest przedmiotem opracowania stanowią członkowie orkiestry i ich obsada w poszczególnych sekcjach instrumentalnych. Autor opracowania daje przykłady obsady członków Młodzieżowej Orkiestry Dętej OSP przy MGOK w Koronowie z terenu województwa kujawsko-pomorskiego. Nadmienia, że w orkiestrze biorą udział uczniowie szkół podstawowych, gimnazjów, szkół średnich, studenci uczelni wyższych oraz mieszkańcy w wieku średnim i starszym. Istotnym zagadnieniem znajdującym się w artykule są kryteria doboru instrumentalistów orkiestry. Autor oprócz własnego doświadczenia przytacza autorów książek określających wiek kandydatów, jako członków orkiestry. W przydziale kandydatów do poszczególnych instrumentów dętych dyrygent kieruje się słuchem muzycznym, poczuciem rytmu oraz sprawnością fizyczną. Opisuje w opracowaniu działalność poszczególnych sekcji instrumentalnych. Ważnym elementem bez względu na kryteria doboru kandydatów na instrumenty, stanowi uzupełnienie sekcji instrumentów o młodych członków. Końcowy fragment artykułu stanowi praca dyrygenta nad realizacją utworów na przykładzie tańców narodowych. Podstawę, każdej próby orkiestry stanowi nastrojenie poszczególnych sekcji instrumentów a następnie rozegranie orkiestry. Celem prezentacji pracy z zespołem orkiestrowym autor przedstawia szereg przykładów partytur instrumentalnych dotyczących ćwiczeń intonacyjnych, dynamicznych artykulacyjnych i agogicznych z wykorzystaniem charakterystycznych rytmów z Suita nr 1 Tańce polskie T. Kiesewettera: Krakowiaka, Kujawiak, Mazura, Poloneza oraz J. Kwiatkowskiego Oberek. Należy podkreślić, że opracowanie zawiera pełne kompendium wiedzy w zakresie teoretycznym i praktycznym działalności orkiestry.

Wystąpienie ma na celu przedstawienie wykorzystywanych praktycznych narzędzi, programów, aplikacji, sprzętu i nowinek technicznych w celu poprawy efektywności pracy w orkiestrze dętej. Prezentacja jest zebraniem przeze mnie dotychczasowych rozwiązań i udogodnień, które są tzw. ,,dobrymi praktykami,, wykorzystywanymi w różnych typach zespołów orkiestr dętych polskich jak i zagranicznych. Tego typu elementy mogą być inspiracją do zaadaptowania na swoje potrzeby konkretnych zastosowań.